Σε αναζήτηση κοινωνικής υπευθυνότητας

9.12.08

Τα λόγια για την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου δε φθάνουν για να απαλύνουν τον πόνο που νιώθουν οι γονείς του αλλά και να κατευνάσουν την οργή της κοινωνίας για ένα γεγονός που έχει καταδικαστεί από όλους.

 Τα όσα ακολούθησαν την Κυριακή, τη Δευτέρα αλλά και σήμερα, με αφορμή το γεγονός του Σαββάτου, εξοργίζουν επίσης την ελληνική κοινωνία η οποία παρατηρεί έκπληκτη, άναυδη και οργισμένη την κατάλυση κάθε έννοιας έννομης τάξης. Παρατηρεί, επίσης, ένα πολιτικό σύστημα το οποίο όχι μόνο δεν μπορεί να κατανοήσει τις κοινωνικές εντάσεις, αλλά ούτε να αρθρώσει τον στοιχειώδη πολιτικό λόγο που θα κάνει τους πολίτες να αισθανθούν ότι κάτι κοινό υπάρχει μεταξύ κοινωνίας και πολιτικών. Αυτό που περισσότερο ενοχλεί είναι η έλλειψη κοινωνικής υπευθυνότητας όχι μόνο από τους πολιτικούς και τα κόμματα (εξαιρείται το ΚΚΕ), αλλά το συνδικαλιστικό κίνημα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και την οργανωμένη (όποια τέλος πάντων υπάρχει) κοινωνία των πολιτών.

 

Σε μια περίοδο που η κοινωνία είναι οργισμένη και απογοητευμένη από την πορεία των πραγμάτων στη χώρα, τα παραπάνω αναμένεται να εντείνουν φαινόμενα περαιτέρω αποστασιοποίησης από θεσμούς που αποτελούν πυλώνες του δημοκρατικού πολιτεύματος.